Deze sierlijke kiosk is een ontwerp van Cuypers uit 1880. Voorzien van een koperen dak en ijzeren smeedwerk van trapleuning en op de verhoging. We zien dergelijke houten gebouwen vaak in grote steden: daar worden kranten en snoep verkocht. Met de opkomst van de muziekverenigingen ontstaat de vraag naar concerten in de openlucht. De kiosk leent zich daar goed voor. Grotere steden lieten op pleinen en in parken dergelijke muziekpaviljoens oprichten.
Het ontwerp van Cuypers is niet alleen mooi maar ook zeer functioneel. Het heeft een uitstekende akoestiek. Daarnaast is het speelvlak zo ontworpen dat de muzikanten precies op ooghoogte zitten van de luisteraars. Iedere toeschouwer kan alles goed zien. De materiaalcombinatie van de stenen onderbouw en houten bovenbouw is in mooie harmonie. Het fraaist is echter de toepassing van gietijzer, voor die tijd een modern materiaal. De zuilen en de sierlijke tussenstukken zijn van gietijzer. Deze kiosk past goed in de poging in die tijd om het oude Munsterabdijhof een publieke functie te geven. Tot de Franse tijd, 1790, was de abdijhof omsloten door een muur. Met de restauratie van de Munsterkerk werd de herinrichting van de abdijhof actueel. Er werd gekozen voor een parkachtige structuur met exotische bomen. Zo sierde tot voor kort een sequoia het plein. De aanleg met de laanstructuur verwijst naar de Spaanse zocalo’s. De ontmoetingsfunctie wordt, net als bij de Spaanse pleinen, benadrukt door de bouw van dit prachtig muziekpaviljoen.